Lebah pengkolan kuring amprok jeung manéhna téh. Wanoja, kembang désa anu jadi parebutan para pamuda, lain ukur ti désa kuring tapi ti mana-mendi. Kuring sorangan geus rada lila neundeun haté ka manéhna
Lebah pengkolan, gas dilaonan, awak semu médéng ka katuhu. Teuing kumaha mimitina, ingetinget,"Dug!" Sora tarik naker. Satuluyna kuring teu inget nanaon.
Hawarhawar kadéngé sora nu humaregung, sora awéwé, gigireun. Najan sirah lanjung, jero dada asa dipeureut, maksakeun beunta. Bréh, Néng Yéni, kembang désa, wanoja nu dipicamcam ngagolér gigireun, tarang baloboran getih, irung jeung juru biwir nyakitu deui, panon buburilengan, awakna ngagibring jiga nu setep.
Les. Kuring teu inget di bumi alam.
@Banjar januari 2012
Tidak ada komentar:
Posting Komentar